Ukrainiec w Polsce

W Polsce, ojczyźnie przyjaznych ramion,

Żyje Ukrainiec, w nowej rzeczywistości spostrzegając blask.

Zawędrował na ziemie sąsiednie, nowe tchnienie w sercu odnajdując,

W poszukiwaniu lepszych dni, klucz nadziei w swej dłoni trzymając.

W sercu swym nosi kawałek ojczyzny ukochanej,

Gdzie dzieciństwo spędził, marzenia snuł, śpiewał w ukraińskim języku.

Teraz tu, w Polsce, szuka nowych dróg,

Spotykając ludzi życzliwych, serce dobrocią przesycających.

Codzienne życie to wyzwanie, walka o nowe miejsce,

Język obcy, obyczaje, zasady i normy nieznane.

Ale Ukrainiec niezłomny, stąpa pewnym krokiem,

Otwarty na różnice, ceniący swoją tożsamość, dume w sobie budując.

W polskich miastach, na polach i w fabrykach,

Ukrainiec pracę z wielkim poświęceniem wykonuje.

Rękami swymi buduje nowe życie,

Wpływając na rozwój, wzmacniając gospodarkę i kulturę.

Spotyka przyjaciół, Polaków życzliwych,

Którzy w tętniącej różnorodności szacunek odnajdują.

Razem biesiadują, święta obchodzą, piosenki śpiewają,

Kreując wspólne społeczeństwo, które buduje mosty między narodami.

Niech losy Ukrainca w Polsce wzloty przeżywają,

Otwierając nowe perspektywy, spełniając marzenia.

Bo życie Ukrainca w Polsce to historia współczesna,

Piękno wielokulturowości, zjednoczenia w jednym tańcu serc bijąca.