Umarł czas

Tam pod lasem, tam za drogą,

stoi cmentarz, ciemną porą.

Pośród liści, pośród krzewów,

stoją groby z różnych wieków.

Tam pod płotem jest ich mało

i czekają na Me ciało,

kiedy umrze...

i się będzie rozkładało.

Teraz chodzę, jeszcze żyję.

Po cmentarzu zbieram kije.

aż z tych kijów, robię krzyże.

Na cmentarzu krzyż dębowy,

obsiadły go kruki i wrony,

głuchym krzykiem woła

taka ludzka dola.

Szumią lasy, szumią pola,

taka ludzka dola.

Szumią pola, szumi las

umarł czas!

UMARŁ CZAS...

Cisza... cisza...

Głucha cisza.

pepe(tte)