Umierać w szczęśliwym mieście

Zygmunt Jan Prusiński

UMIERAĆ W SZCZĘŚLIWYM MIEŚCIE

Moim Rodzicom, Krystynie i Lucjanowi

Motto: "Nadejdzie być może dzień, kiedy

na nieszczęście ludzi i dla ich nauki dżuma

obudzi swe szczury i pośle je, by umierały

w szczęśliwym mieście..." - Józef Szoppe

Mamo - tak dawno nie byłem szczęśliwy,

a tu lata z góry spadają jak kamienie,

jak jesienne z drzewa siwe liście.

Kazałaś mi wracać do wolnej Ojczyzny,

jaki grzech uczyniłem porzuciwszy Wiedeń.

Tam i ludzie biedni są szczęśliwi,

nie umierają z głodu i z braku lekarstw.

Tato - ile to lat suchych, nawet i łzy

nie przemiękły tego czasu od 1973 -

kiedy cię ostatni raz widziałem w aptece

na starym rynku w Otwocku.

- Więc kiedy jest czas szczęśliwości człowieka -

przy narodzeniu czy przy umieraniu...?

18.01.2010 - Ustka