Umywalka

– Dlaczego znowu sikasz do umywalki? Tu się ręce myje! – Krzyczy matka.

– Oj, no bez przesady. – Mówię. – Nie jest aż tak źle jak twierdzisz. Co złego jest w szczaniu do umywalki?

– Śmierdzi na kilometr. – Tłumaczy ze suchą miną.

– Rozumiem, że stwierdzenie metaforyczne – mówię z wielką dumą. – Ok. Mogę powiedzieć, że są też plusy, racja że minusy. Minus jeden, podałaś. Zatem plusy, których jest gama. Tracę mniej wody, dbam o środowisko i mniej marnujemy forsy. Dalej. Umywalki używam jak bidetu.

– Co? – Pyta dziwacznie matka.

– Nie ma bidetu w domu. – Narzekam – Potrzebny jest bidet lecz nie ma. I nie będzie. Więc używam części zamiennych. Teraz mam bidet. Szczając do kibla szansa na oblanie dechy jest spora lub ściany, co się zdarzyło wiele razy mnie. Przez co tracimy papier na czyszczenie dechy. Jest szybciej szczam i od razu myje ręce. Szczając do kibla, muszę spłukać, no chyba, że pozwolisz mi na mycie rąk wodą kiblową.

– Absolutnie – Odpiera stanowczo.

– Właśnie. – Orzekam rozkładając ramiona. – Co do tego smrodu. Ostatnio dodaje mydła i jest czysto.

– Ech. – Wzdycha

– Nawet ojciec leje do zlewu, zlewu kuchennego! Czemu na niego nie ponarzekasz? – Przerzucam ciężar rozmowy na nią.

– Też narzekam. – Odpiera.

– Podsumowując. Nie ma minusów przy szczaniu do zlewu. Plusy? Mniej za rachunki, mniej wody tracimy, a ja tracę mniej czasu. Ponadto zlewu używam jako bidetu, ileż to funkcji ma ów zlew!