Upadłe Anioły

Niczym Anioły piękne

na śmiertelności łoże skazane

O sercach złotych

lecz cierpieniem przesączonych

Oh, Anioły wy milutkie

Oh, istoty wy głupiutkie

Przez czas cały grzeszników ratujące

same w grzechów ciężarze pogrążające

Skrzydła barwy tracące

dla czerni miejsce robiące

Blask jak świecy gasnącej

tracą w otchłani rosnącej

Tak zgniłe i zepsute przez Inne zrzucone

samotnie przybierające demona stronę