uskok. grafit, nie granit

Iga stawia swój cień równo przy ścianie

doskonale nieruchomy przypomina rzeźbę z której nie wydobyto jeszcze

zbytku ciała

jest tylko bryła

trochę okrągła a trochę kanciasta

przecząc istnieniu zasad

i wszystkiego o co nie warto pocierać duszy

bo ani się przetrze ani uleci

dopóki jest komu podkładać światło dla równowagi

i kiedy tak stoją w świętym milczeniu odżegnując się od ust

kłamliwe powtarzających miłość

niech ci ręka nie drgnie rzeźbiarzu

szkoda młotków i dłut na zaklinanie brzydoty

odstaw cień

niech go ciągnie za sobą

jak ciągnie się dziwkę za włosy

upokorzona i tak nie odejdzie

zostanie u stóp

od dużego palca albo pięty

będzie przedłużeniem twoich słów

myślą gubioną w ciemności rzeźbionej spod powiek

-------

Iga zabiera swój cień

idą pod rękę jak para kochanków

do pierwszej lepszej bramy

popatrzeć jak zwisają dusze przywiązane do okien

z których już dawno wyrwano

tamto wołanie

Komentarze (4)

yanko wojownik 997 dwa lata temu

Pijękne.

"wlosy" - może zamierzone "l".

Jacom JacaM dwa lata temu

Tak, choć mam delikatne wrażenie nadmiaru słów.

Dekaos Dondi dwa lata temu

Igalgowy tekst. Niewątpliwie. Rzeźbi wyobraźnię. A wyrzeźbić cień, to nie tak prosta sprawa.
Tym bardziej, iż cienia nie można zakryć. Zawsze jego będzie na wierzchu↔Pozdrawiam?:)

Trzy Cztery dwa lata temu

popatrzeć jak zwisają dusze przywiązane do okien
z których już dawno wyrwano
tamto wołanie

- patrzenie - ogólnie - jest moim zdaniem dobre, bo z niego coś zazwyczaj wynika. Jakaś refleksja, jakaś zmiana.
Mówi się też - jesteś tym, na co patrzysz. Czasem patrzymy na coś, co stworzył świat zewnętrzny. Np. na wieżowiec. Albo - na deszcz. A czasem patrzymy na coś, co stworzył nasz wewnętrzny świat. I w tej puencie jest chyba to drugie patrzenie.

(W zacytowanym fragmencie trochę zabawne jest "zwisanie przywiązanych dusz". W mojej wyobraźni są one tutaj podobne do balonów wypełnionych helem, gdy ten hel już się prawie całkiem ulotnił).

yanko wojownik 997 dwa lata temu
Pijękne.

"wlosy" - może zamierzone "l".
Jacom JacaM dwa lata temu
Tak, choć mam delikatne wrażenie nadmiaru słów.
Dekaos Dondi dwa lata temu
Igalgowy tekst. Niewątpliwie. Rzeźbi wyobraźnię. A wyrzeźbić cień, to nie tak prosta sprawa.
Tym bardziej, iż cienia nie można zakryć. Zawsze jego będzie na wierzchu↔Pozdrawiam?:)
Trzy Cztery dwa lata temu
popatrzeć jak zwisają dusze przywiązane do okien
z których już dawno wyrwano
tamto wołanie

- patrzenie - ogólnie - jest moim zdaniem dobre, bo z niego coś zazwyczaj wynika. Jakaś refleksja, jakaś zmiana.
Mówi się też - jesteś tym, na co patrzysz. Czasem patrzymy na coś, co stworzył świat zewnętrzny. Np. na wieżowiec. Albo - na deszcz. A czasem patrzymy na coś, co stworzył nasz wewnętrzny świat. I w tej puencie jest chyba to drugie patrzenie.

(W zacytowanym fragmencie trochę zabawne jest "zwisanie przywiązanych dusz". W mojej wyobraźni są one tutaj podobne do balonów wypełnionych helem, gdy ten hel już się prawie całkiem ulotnił).

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania