„Uśmiech, który wędrował po świecie”

W pewnej kolorowej krainie, gdzie chmurki miały kształt waty cukrowej, a wiatr grał na listkach jak na flecie, mieszkał mały chłopiec o imieniu Felik.

Miał on coś wyjątkowego — śmiał się najpiękniej na świecie.

Jego śmiech brzmiał jak dzwoneczki w wiosenny poranek. Kiedy Felik się śmiał, nawet biedronki zaczynały tańczyć, a kwiaty rozchylały płatki szerzej, jakby chciały zobaczyć, skąd ta radość płynie.

Pewnego dnia Felik zapytał swojego dziadka:

— Dziadku, dlaczego śmiech jest taki ważny?

Dziadek uśmiechnął się łagodnie, jego oczy błyszczały ciepłem:

— Bo śmiech, mój kochany, to lekarstwo bez recepty.

Kiedy się śmiejesz, twoje serce jest lżejsze, a smutki jakby same wyfruwają przez okno.

Śmiech potrafi połączyć ludzi, nawet jeśli nie mówią tym samym językiem.

Felik zamyślił się.

A potem postanowił, że podaruje swój śmiech innym.

Wziął w kieszeń garść dobrego humoru, kilka zabawnych min i ruszył w drogę.

Najpierw odwiedził sąsiadkę – staruszkę Zosię, która rzadko wychodziła z domu.

Felik opowiedział jej historię o króliku, który zgubił swoje skarpetki.

Śmiała się tak, że aż okulary zsunęły jej się na nos.

Potem trafił do smutnego miasteczka, gdzie dzieci nie znały zabawy.

Wystarczyło, że zrobił zabawną minę i zakręcił się jak wiatraczek, a na twarzach dzieci pojawiły się pierwsze uśmiechy.

Jeden, potem drugi, aż w końcu całe miasteczko śmiało się tak głośno, że echo poniosło ich radość aż do lasu.

I wtedy... coś magicznego się wydarzyło.

Z każdego uśmiechu wyrosła malutka, złota iskierka.

Unosiła się w powietrzu i leciała dalej — przez pola, przez góry, aż do miejsc, gdzie ktoś właśnie miał gorszy dzień.

— Uśmiech to podróżnik — powiedział dziadek, gdy Felik wrócił wieczorem zmęczony, ale szczęśliwy.

— Nigdy nie wiesz, dokąd dotrze. Ale zawsze zostawia po sobie coś dobrego.

Felik zasnął tej nocy, wtulony w poduszkę jak w chmurkę, a przez sen... śmiał się.

Cicho, radośnie, z sercem pełnym światła.

A wiesz co?

Jeśli dzisiaj się uśmiechniesz — nawet tak malutko — może właśnie Twój uśmiech też poleci w świat i rozświetli komuś noc.