zmiany

powietrze którym oddycham pełne jest napięcia

na co czekamy milcząc po złości

tak bardzo osobni jak tylko się da

to wolność

o którą walczyliśmy zdradziła nas

zabierając ze sobą wszystkie obietnice

jest tylko więcej miejsca

i cisza gra

nie słyszałam jej kiedy byłeś

słowa schodziły jak lawiny

za nami po schodach

piętro po piętrze

gubiła je dopiero ulica

lawina zatrzymywała się na drzwiach

i trzeba było odkopywać stopnie

do ich naturalnego stukotu

skrzypienia

gdy w pośpiechu

na zmianę przynosiliśmy treść

tak żeby sens

mógł się zdefiniować

miałam w sobie wtedy ptaki

niesione przez wiatr

różowiały od zachodu

noc kradła im cienie

dziś spadnie grad

i poręczy wspartej o moją dłoń

przyjdzie otrząsać się z kamieni