Uwodzenie

Zygmunt Jan Prusiński

UWODZENIE

Jeśli płoty i to krzywe mają

swoje pieśni w ogrodach

i kiedy mijam je w kapeluszu

paląc fajkę z myślami o tobie

to grzech nie zaczepia

moich słów w poezji.

Rozniecam ogień i układam

wiersz o życiu w miłości

w momentach przytulenia

kiedy całujesz moje usta -

otwarty jestem skrzydłami

by spłonąć w twych rękach.

Uwodzenie jest pieśnią

tak rozumiem miłość kobiety

którą odnalazłem późno

w swoich dojrzałych latach -

więc tylko dobrocią

za dobroć piszę te wiersze.

2.7.2017 - Ustka

Niedziela 06:21

____________________

Cytat Margot Bene

"Pragnienia po to są aby je spełniać, a Ty i Twój przyjaciel Wojownik świetnie się spisujecie. Teraz wracam do ostatniego wiersza pt. (Uwodzenie). Wiersz ma niebywały ładunek emocjonalny, jest utworem, który stawia autora na wyżyny poezji miłosnej. Jest w nim miłość do przyrody, odnajdujemy ją we wspomnianych ogrodach, jest silne powiązanie poezji z życiem poety i stąd w wierszu to rozniecanie ognia i rozpostarte skrzydła, a wszystko to aby wyrazić siebie i uczucie. Wiersz jest pełen osobliwego uroku - więc czytajmy i zachwycajmy się jego melodią uwodzenia."

4.07.2017 - 10:33

__________________________________