Via Dolorosa

nigdzie nie czułem się tak bezpiecznie

jak w piekle

własnym

 

gdzieś w boschowskich paroksyzmach

jestem u siebie

widzę zło minionego czasu

pękające bąble zabłąkanych sumień

 

gorąco

będzie zawsze

daj orzeźwiający deszcz – patrzę do góry

i otwarło się sklepienie

lunęły potoki

 

płynnej siarki

Średnia ocena: 3.3  Głosów: 11

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (13)

  • befana_di_campi 03.04.2020
    Ciekawie, choć złowieszczo :)

    Serdecznie :)
  • miruś M 03.04.2020
    Kurczę, jakim cudem już weszło bez czekania?
    Dzięki bef :)
  • befana_di_campi 03.04.2020
    Czasem admin chce mieć z głowy :-)))
  • miruś M 03.04.2020
    No to mogę wrócić do Puchacza.
    Zastępca gotowy w razie co :)))
  • Jacom JacaM 03.04.2020
    jak dla mnie ok ;-)
  • Puchacz 03.04.2020
    Dzięki Jacom.
  • Szpilka 04.04.2020
    "nigdzie nie czułem się tak bezpiecznie
    jak w piekle
    własnym"

    Mnie się to bardzo podoba, ponoć każdy ma własne piekło, ale ja w to nie wierzę, są przecież urodzeni pod szczęśliwą gwiazdą ?

    Ode mnie piątak, czyli dowód uznania dla wiersza ?
  • JamCi 04.04.2020
    nigdzie nie czułem się tak bezpiecznie
    jak w piekle
    własnym

    Bardzo prawdziwe. Przynajmniej dla mnie.
  • kigja 04.04.2020
    Przerażająca końcówka.
    Pozdrawiam
  • Puchacz 04.04.2020
    Dziękuję szanownym Paniom za refleksję i słowo. :)
  • Pan Buczybór 04.04.2020
    kuuuurde, źle na nick spojrzałem i myślałem już, że klon któryś tam Bogumiła xddd

    A tak w ogóle bardzo spoko wiersz.
  • Puchacz 04.04.2020
    Odpaliłem rezerwę, aby zapewnić jej możliwość wrzucania bez czekania.
    O dziwo, poszło na główną od razu.
    Dzięki Bucz.
  • Julius M. Woods 21.07.2020
    Faaajny, najbardziej:

    "nigdzie nie czułem się tak bezpiecznie

    jak w piekle

    własnym"

    naprawdę dobrze napisany wiersz.
    Pozdrowienia z biblioteczki Juliusa

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania