Virginia, Afrodyta, Jezus

Jak betonowe żebra brutalistycznego budynku zachwiane nagłym wstrząsem,

wpadam w ocean twojej miłości.

Fale czułości drążą moje serce z kamienia,

w wodzie zaczynam się zmieniać.

Jak Jezus rodzę się na nowo.

Od Virginii i jej płaszcza pełnego kamieni,

do Afrodyty stworzonej z morskiej piany.

Mój chrzest w rzece twoich żył.