W czarnej sukni życia

Zygmunt Jan Prusiński

W CZARNEJ SUKNI ŻYCIA

(Pamięci Grzegorza Przemyka

zamordowanego przez zbrodniarzy komunistycznych)

Barbara Sadowska -

poetka w czarnej sukni życia

los swój oddała wierszom i synowi.

Barbara -

poetka w czarnej sukni

tańczy ze mną na brzegu historii

gdzie i komarów nie uświadczysz,

jakby sam Pan Bóg stworzył nam światło

z własnych rąk

by pisać wiersze mądre

dla życiodajnej huby

czy pisklęcia w szuwarach...

Przyfrunęła twoja myśl

(w imię syna):

"Świadectwo na ile umarłam i na ile żyję" -

bo wiersz ten

to rana do końca horyzontu.

- Tuliłaś ten ogień

a świece płonące na wszystkich cmentarzach ze wstydu gasły,

nie wiem dlaczego.

Przyspieszyłaś tę wędrówkę

na drugą stronę -

może syn czeka na ciebie z trenami,

a mnie przypisany jest jeden tren o tobie

w trzynastą rocznicę odejścia poetki,

w czarnej sukni Polski!