W deszczu

Wyruszam chociaż pada,

bo cóż mi pozostało.

Nieśmiało kroczę dalej,

Niech moknie moje ciało.

W strugach łez, czy płacz to , czy to szczęście,

dla mnie

obojętnie.

Dotykam mokrej trawy,

Zimnego muru z cegły.

Nieśmiało kroczę dalej,

Choć plany gdzieś poległy.

W strugach łez, czy płacz to , czy to szczęście,

dla mnie

obojętnie.

Przysiądę pod Kaplicą,

Poczekam na człowieka,

Nieśmiało go zapytam,

Czy też na kogoś czeka.

W strugach łez, czy płacz to , czy to szczęście,

dla mnie

obojętnie.