W głębi lasu

W głębi lasu, gdzie szelest liści

Tworzy melodię, jak z baśni przypowieść,

Stoją drzewa, jak strażnicy ciszy,

Korony ich szepczą do gwiazd na niebios wysi.

Mchy i paprocie, w zielonym kobiercu,

Ukrywają sekrety, co zna tylko wiatr,

A każdy promień słońca, co przebija się przez listowie,

To pocałunek życia, w tym leśnym domostwie.

Tu dzikie zwierzęta ścieżki przemierzają,

W harmonii z naturą swój rytm wyznaczają,

I każdy krok w lesie, to opowieść niesiona,

Przez echa przeszłości, w teraźniejszość wpisana.

Las to kołysanka, co niesie nas w sen,

Gdzie marzenia się plączą z rzeczywistością w spleen,

To kraina, gdzie czas inaczej płynie,

I każdy może znaleźć spokój, co duszę ogrzeje.