w klawiaturę

na czasy dobre

głaszczą po głowie

klepią jak osła po plecach

nigdy nie wolno się płaszczyć

nie pełzaj powstań z kolan

w najgorszej chwili

wypinać pierś do przodu dumnie

niech widzą w świecie świnie

odrywając ryj od koryta

naszą wiarę w walce zacięcie

stańmy do walki choćby wewnętrznej

będąc wolnyni w

dwie ręce chwycimy za broń

niechaj klawiatura będzie nią

strzelaj żołnierzu nie poddawaj się

słowa mocą rażenia