W małym ciemnym pokoiku

trzy, pięć, pięć i sześć

zero, zero, zero, zero

trzy obrazy, pięć obelg, pięć wyzwisk, sześć nagonek

zero szczęścia, zero satysfakcji, zero w mowie, zero w głowie.

W małym ciemnym pokoiku, przy brudnym starym stoliku

na podartym skórzanym fotelu, siedzi człowiek, jak jeden z tych wielu.

Piszę i piszę, i skrobie, i skrobie.

Zero ma w szczęściu,

zero ma w satysfakcji,

zero ma w mowie,

zero ma w głowie.