W milionie serc

W milionie serc każde jest jedyne,

Tak samo piękne, tak samo żywe.

Skrzypią w rytmie, jak ptasie skrzydełka,

Roześmiane jak dziecięce czkawki.

W milionie serc tętni miłość biała,

Snuje opowieści, życie rozdaje.

Mocna jak krzyk orła, delikatna jak liść,

Dotyka dłonią ciepłą, niepozbawioną siły.

W milionie serc kryją się tajemnice,

Głębokie jak morze, potężne jak wiatr.

Ile historii, ile płaczu, ile radości w nich drzemie,

Serce jest lustrem, które wiele pomieści.

W milionie serc odkryć można pasję,

Która płonie jak ogień, nie blednie.

Mocny żar, który dodaje skrzydeł,

Kiedy czujemy, że cały świat jest nasz.

W milionie serc bije nadzieja,

Przywiązana do każdego uśmiechu.

Wierzymy, że jutro będzie lepsze,

Czuję się w jedności, w bezpiecznych ramionach.

W milionie serc kryje się miłość,

Która nie zna barier, nie ma granic.

Promienieje jak złote słońce na niebie,

Odtwarza melodię, która nie uśpi.

Tak wiele serc, a jednak jak jedno,

Wszystkie biją dla nas, dla ukochanych.

W milionie serc łatwo się zgubić,

Lecz w ich tętnie odnaleźć swoje szczęście.

W milionie serc odkryjmy naszą moc,

By rozsiewać miłość wokół nas.

Niech biją w rytm, niech śpiewają piosenkę,

Która niosąc radość, sprawi, że świat lepszy.

Bo w milionie serc tkwią cuda niezmierzone,

Wystarczy tylko zatrzymać czas,

By usłyszeć ich melodię cichą,

I poczuć, że jesteśmy jednością wśród nas.