W Obozie Królewskim

Reporter: Witam Was, drodzy słuchacze, w obozie królewskim pod Grunwaldem, gdzie właśnie zakończyła się jedna z największych i najważniejszych bitew w historii Polski i Europy. Mam zaszczyt rozmawiać z samym zwycięzcą tej bitwy, królem Polski Władysławem Jagiełłą. Witam Was, Wasza Królewska Mość.

Jagiełło: Witam Was, drogi reporterze, i wszystkich słuchaczy, którzy z zapartym tchem śledzili losy tej bitwy.

Reporter: Jak się czujecie po tak wielkim zwycięstwie nad zakonem krzyżackim?

Jagiełło: Czuję się dumny i wdzięczny Bogu, który nam sprzyjał w tej bitwie. Czuję się też szczęśliwy, że mogłem walczyć u boku mojego brata i sojusznika, wielkiego księcia Litwy Witolda, i że mogłem liczyć na odwagę i wierność moich rycerzy i żołnierzy.

Reporter: Jak wyglądała bitwa z Waszej perspektywy? Jakie były Wasze taktyczne i strategiczne decyzje?

Jagiełło: Bitwa była bardzo zacięta i trwała kilka godzin. Krzyżacy zaatakowali nas z impetem, licząc na szybkie zwycięstwo. My jednak nie daliśmy się zaskoczyć i przyjęliśmy ich atak na naszych pozycjach. Zdecydowałem się na obronną taktykę, aby wyczerpać siły i morale przeciwnika, a także aby zyskać czas na przybycie posiłków litewskich. Gdy zobaczyłem, że Krzyżacy są osłabieni i zdezorganizowani, wydałem rozkaz do kontrataku. Wtedy nastąpił przełom bitwy i zaczęliśmy nacierać na całą linię. W końcowej fazie bitwy dołączyli do nas Tatarzy, którzy byli naszymi sojusznikami, i pomogli nam rozgromić resztki krzyżackiego wojska.

Reporter: Jak oceniacie rolę Witolda i Tatarów w tej bitwie?

Jagiełło: Witold i Tatarzy odegrali kluczową rolę w tej bitwie. Witold dowodził lewym skrzydłem naszego wojska i stawił czoła głównym siłom krzyżackim. Jego oddziały były bardzo zróżnicowane i składały się z Litwinów, Rusinów, Tatarów, Mołdawian i innych narodów. Witold wykazał się wielką odwagą i mądrością, gdy nie dał się zwieść pozorowanemu odwrotowi części krzyżackiego wojska, który miał na celu odciągnąć go od pola bitwy. Zamiast tego, Witold zawrócił i przybył nam z odsieczą w decydującym momencie. Tatarzy natomiast byli naszymi wiernymi lennikami i wsparli nas swoją szybkością i zwinnością. Ich ataki zaskakiwały i przerażały Krzyżaków, którzy nie byli przyzwyczajeni do takiej formy walki.

Reporter: Jakie są Wasze plany na przyszłość? Czy zamierzacie kontynuować wojnę z zakonem krzyżackim?

Jagiełło: Nasze plany na przyszłość są proste: chcemy zapewnić pokój i bezpieczeństwo naszym krajom i ludom. Nie mamy zamiaru prowadzić dalszej wojny z zakonem krzyżackim, o ile on sam się do tego nie zmusi. Oczekujemy, że zakon uzna nasze zwycięstwo i zapłaci nam należny okup, a także że odda nam ziemie, które nam niesłusznie zabrał. Chcemy też, aby zakon przestrzegał praw i wolności naszych poddanych, którzy żyją na terenach krzyżackich. Jeśli zakon spełni te warunki, to jesteśmy gotowi do zawarcia pokoju i dobrej współpracy.

Reporter: Dziękuję za rozmowę, Wasza Królewska Mość. Gratuluję Wam i Waszym żołnierzom wielkiego zwycięstwa i życzę Wam dalszych sukcesów.

Jagiełło: Dziękuję, drogi reporterze, i dziękuję wszystkim słuchaczom, którzy byli z nami w tej bitwie. Niech Bóg błogosławi Polskę i Litwę, i niech nas chroni przed wszelkim złem.