W oczekiwaniu na Spotkanie

Błądząc myślami zatracam się w swoim smutku.

Nie potrafię zapomnieć tego co, już utracone bezpowrotnie.

Nie czuje w sobie siły, która napędzała by moją wiarę.

Jedyne co trzyma mnie jeszcze na powierzchni ziemskiej egzystencji.

To poczucie , że pewnego dnia połączymy się ponownie i będzie nam dane stworzyć prawdziwą rodzinę.

Nie będzie ona , już taka zwyczajna , ale piękna i niezgłębiona ,w swej boskości.

Dziękuję wam , za wasze wstawiennictwo i opiekę.

Wiem ,że co dnia patrzycie na mnie i swoim światłem kierujecie mnie na właściwe ścieżki ,abym nie zbłądziła ze swej drogi.

Jestem wdzięczna, za waszą niezmierzoną łaskę miłości.