W odstępach czasu

Zygmunt Jan Prusiński

W ODSTĘPACH CZASU

Możliwość spojrzenia w lustro

zahaczyć o gałązkę akacji

wytworzyć podniecenie

niech spływają słowa

i dojrzewają echem

w cieniutkiej

mgle.

Zapach rannej intencji

wytwarza się magia

nagiej odwilży

okrążam

cykl

mieszczę

swoje dłonie

pośród twoich ud

rozszerzasz powoli nogi.

I na tej stacji zostanę dłużej

tam odkryję nowe wątki

nie będziesz biedna

umiem kobietę

rozkochać

w akacjach snu

a kiedy przejdzie stan

gorący na niższą bo tak działa

- pójdziemy na spacer Aleją Solidarności.

Wiersz z książki "Różowe schody"