W pamięci (elegia)
Żyłaś.
Dałaś życie.
Żyliśmy.
Pękła struna życia.
Coś się zaczęło, trwało… skończyło.
Za krótko, za szybko, tak nagle.
Patrzę na puste miejsca
i wciąż widzę Ciebie.
Jak się poruszasz, uśmiechasz, czasem sprzeczasz.
Jak w życiu.
A Twego życia już nie ma.
W pamięci tkwisz, raz słodko, raz gorzko.
Tyle lat…
Mieliśmy plany. To miał być nasz nowy etap życia.
Będzie inny.
Z Tobą w pamięci.
Komentarze (13)
Pamięć, dzięki niej non omnis moriar.
Bardzo serdecznie ...
Dziękuję, Szpilko.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania