W płomykach

coś jeszcze się wydarzy,

znów od początku

w miejscu, gdzie zaświeci

słońce na zielono

ogrzeje ciemne postacie

tułają się szukając drogowskazu

pośród pochylonych starych drzew

żyją tam ptaki wchłaniają

w siebie ostatnie promienie

lata uginając gałęzie

epizod prawdy wystawionej

na wiatr, improwizuje -

rwie się i tli w bruzdach ziemi,

kory drzew, twarzy

uwiecznia wszystkie czyny świata

które ulegną rozkładom