w pociągu nadziei

z tyłu został opustoszały peron

który niemo patrzył za mną

aż zniknęłam w oddali

pociąg porwał mnie ze sobą

gdzie horyzont się zlewa

koła stukały monotonny refren

nad morze, nad morze,

gdzie wiatr śpiewa pieśń

o zapomnieniu i o nowym dniu

obudziłam się na falach

jest cudownie