W Puławach ziemia tętni sercem miłym

W Puławach ziemia tętni sercem miłym,

Tam, gdzie czas się zatrzymuje na ochłodę,

Powrót do źródeł, jak dotknięcie cudowne,

To najcenniejszy skarb dla duszy dziewiczym.

Puławy, oaza spokoju i marzeń,

Gdzie dzieciństwo kwitło w barwach uśmiechu,

Tu każdy kamień zna moje kroki,

A ulice snują opowieści wieczne.

Tu z każdym oddechem węch czarami czaruje,

Gdzie krople Wisły błyszczą jak klejnoty,

Zadrżyj wierzchem Ziemi, moc trudów oskuruje,

A każdy powrót staje się świętością.

Za oknem ludzie serca skrawki składają,

Za oknem krajobrazy przyjazne wtulają,

I w oczach się śmiać, dołować, płakać,

Puławy, miłość wiecznie otula ciała.

Pamięć o Tobie po latach blasku buzuje,

W dłoniach kamień, co historię wszak nosi,

I gdy przekraczam granice Ziemi,

Powrót do Puław w sercu radości wszystko skrzy.

Puławy - błogosławieństwo dla duszy mego,

Witaj ponownie, światłem drogi mojej,

Wzruszony łzą powracam, Tobie serce pozwalam,

Bo w twoich ramionach, czuję się bezpieczny.

Powrót do Puław, gdzie miłość już czeka,

Śladami przeszłości, mocniej złączonych,

Miejsce, gdzie dusze splatają się na wieki,

Puławy, wróciłem do Ciebie, wierny i oddany.