# W Puszczy Kurpiowskiej

W Puszczy Kurpiowskiej człowiek zna swe miejsce,

Bo przyroda tu rządzi bezkompromisowo,

Lasy pełne zwierząt, wody, piękna przestrzeń,

To prawdziwa kraina dla duszy ulgą.

Gęsty młodnik sosnowy, grzyby i jagody,

Od lat i lat tu powoli rosną wciąż,

A dżdżownice, mrówki i muchy pracowite,

Wspólnie z ptasimi piskami tworzą swój hałas.

Zwierzęta też tu mają swoją krainę,

Sarny i dziki, drapieżniki na scenie,

Strumienie cichutkie, a woda się toczy,

A przy niej jesienią dzięcioły dziobią.

Puszcza Kurpiowska to raj dla zgubionych,

Kto przyrody szuka, ten przestaje błądzić,

Gdy korzenie drzew mocno trzymają ziemię,

Nie ma wątpliwości, że życie jest szczególne.

I tak Puszcza Kurpiowska zachwyca,

Jej dziwy roztaczają przed nami tajnika,

Każdy krok w niej to jak sensowny gest,

Bo pod ich wpływem dusza w naszej rośnie mocy.