w świat powiodłaś

wyciągnąłeś mnie w podróż

jak sznurowadła z butów

bym szedł za tobą po krawędzi kosmosu

wąchałbym kwiaty przydrożne

jak wianek bym plótł skleiłbym

kilka słów

powiem ci że nie jest źle

idziemy przed siebie całkiem boso

słyszę głos wolności jak deszcz za szkłem