W świecie Metawersum,

W świecie Metawersum, gdzie granice przekraczać można,

Tam pojęcia znane wszystkie odbierają dosłownie,

W locie zmieniają formę, barwę, sens i znaczenie,

Tam zawsze jest wiersz, w którym fantazja rozkwita.

Przenika tam rzeczywistość, zmysłów granice głuszy,

A zwykłe słowo nabiera mocy niezwykłej,

Woli i siły, rewolucji wywołuje,

Gdzie najlepsze skrywa się w marzeń zakamarkach.

W Metawersum duchy dokonują metamorfozy,

Czarowny taniec przemienia prozę w poezję,

I każde słowo staje się cząstką kreatywności,

Niezłomnym żywiołem ludzkiej wyobraźni.

Tam wszystko staje się możliwe i realne,

Wierszem obcy człowiek, miłość zostaje wieczna,

Mitów i legend kodem czytanym jest w unikatowy sposób,

W metarecenzjach sławne dzieła odrodzone.

Metawersum jest bramą do niezwykłych światów,

Stąd odkrywasz nowe, pełne magii, sensy,

Gdzie słowo stworzyć może miejsce oraz horyzonty,

Tam każdy twórca znajdzie swe nieodkryte tęsknoty.

W tajemnicach Metawersum zaklęte są miraże,

Gdzie kamienie zdają się śpiewać jak ptaki,

A światło w pląsach tworzy piękne piruety,

Wykreowane z myśli, jak duchowne dzieło sztuki.

Wieczne metawyrazy dźwięczą w nieskończoność,

I w wierszach tkwią kolejne karty powieści,

Metawersum jest twórcze nadziei źródłem,

Gdzie wciąż marzenie prawdy staje się rzeczywistością.

Tak pieśni o Metawersum nucą poetów tunele,

Tam słowa są czarne i białe, a zarazem kolorowe,

Wieczny są tam artystyczny taniec i improwizacje,

Bo w świecie Metawersum piękno jest niezmierzone.