W szeptach mgieł Beskidu Wyspowego

W szeptach mgieł Beskidu Wyspowego,

gdzie szczyty jak marzenia wzbijają się w niebo,

Mogielica – strażniczka dusz,

tuląca serca w objęciach chmur.

Rezerwaty,

ukryte sanktuaria ciszy,

gdzie łzy deszczu budzą wspomnienia dawne,

Schroniska – samotne latarnie nadziei,

w których echa samotności szepcą o bliskości.

Panoramy jak obrazy snów,

malowane łzami wzruszeń,

skąd Tatry wołają z oddali,

Szlaki – nici losu,

splatające ból i radość w tańcu liści.

W Limanowej, Mszanie, Kasinie

– echa śmiechu dzieciństwa,

w Tymbarku kwitnie tęsknota,

Rabka leczy rany duszy zdrojem łez,

Nowy Sącz – brama do utraconego raju.

Tu serce drży w objęciach natury,

gdzie czas płacze nad przemijaniem,

Beskid Wyspowy

– pieśń wzruszeń,

co budzi w nas wieczną miłość i ból rozstania.