W wolnych chwilach rzucam młotem

W wolnych chwilach, gdy słońce świeci,

Rzucam młotem, jak w bajce dzieci.

W powietrzu świszczy, wiruje w kręgu,

A ja z radością, bez żadnego lęku.

Młot w dłoni, ciężki, lecz posłuszny,

Wzbijam go w górę, jak ptak w najgłupszy.

Siła w ramionach, serce bije mocno,

Każdy rzut to triumf, każdy rzut trącano.

Wolne chwile, młotem wypełnione,

To moja pasja, moje chwile spełnione.

W kręgu życia, w wirze codzienności,

Rzucam młotem, z pełnią radości.

Gdy dzień się kończy, zmierzch zapada,

Młot wciąż wiruje, wciąż się nie poddaje.

W blasku księżyca, w ciszy nocy,

Rzucam młotem, z pełnią mocy.

Każdy rzut to sztuka, każdy rzut to magia,

W powietrzu tańczy, jak w balecie saga.

Wolne chwile, młotem wypełnione,

To moja pasja, moje chwile spełnione.

W kręgu życia, w wirze codzienności,

Rzucam młotem, z pełnią radości.

Niechaj każdy dzień przynosi nowe siły,

By młot w powietrzu wciąż się kręcił miły.