Wakacje na Krymie

Był piękny, słoneczny dzień. Tomek i Ania, rodzeństwo z Warszawy, właśnie przyjechali na wakacje do swojej babci, która mieszkała na Krymie. Babcia czekała na nich z uśmiechem i pysznym ciastem. Tomek i Ania bardzo lubili swoją babcię, bo była zawsze miła, ciepła i opowiadała im ciekawe historie.

- Witajcie, moje kochane wnuki! - powitała ich babcia. - Jak się macie? Jak wam minęła podróż?

- Dobrze, babcia. Podróż była długa, ale nie nudna. Patrzyliśmy przez okno pociągu na piękne krajobrazy - odpowiedział Tomek.

- Tak, babcia. Widzieliśmy góry, lasy, jeziora i morze. Było tak pięknie! - dodała Ania.

- Cieszę się, że jesteście tu ze mną. Mam dla was wiele niespodzianek. Na początek zapraszam was na ciasto i herbatę - zaprosiła ich babcia.

Tomek i Ania poszli za babcią do kuchni, gdzie czekał na nich duży talerz z ciastem i dzbanek z aromatyczną herbatą. Ciasto było pyszne, miało kremową masę i świeże owoce. Tomek i Ania zajadali się nim z apetytem.

- Babcia, co to za ciasto? - spytał Tomek.

- To jest ciasto krymskie. Jest to tradycyjny deser z tego regionu. Robi się je z biszkoptu, bitej śmietany i owoców sezonowych. Ja użyłam truskawek, malin i brzoskwiń - wyjaśniła babcia.

- Babcia, to jest najlepsze ciasto na świecie! - zachwyciła się Ania.

- Dziękuję, kochanie. Cieszę się, że wam smakuje - uśmiechnęła się babcia.

Po zjedzeniu ciasta i wypiciu herbaty, babcia zaproponowała Tomkowi i Ani spacer po okolicy.

- Chcecie zobaczyć, gdzie ja dorastałam? - zapytała babcia.

- Tak, babcia! Chcemy poznać twoją historię! - odpowiedzieli Tomek i Ania.

- No to chodźcie ze mną. Pokażę wam moje ulubione miejsca - zapowiedziała babcia.

Babcia poprowadziła Tomka i Anię przez wieś, gdzie pokazała im stary kościół, szkołę, sklep i plac zabaw. Opowiadała im o swoim dzieciństwie, o swoich przyjaciołach i zabawach. Tomek i Ania słuchali jej z uwagą i zadawali wiele pytań.

- Babcia, a gdzie ty mieszkałaś? - spytał Tomek.

- Mieszkałam w tym domu - odpowiedziała babcia i pokazała im niewielki domek z drewna i kamienia. - To był nasz rodzinny dom. Tam się urodziłam i wychowałam.

- Babcia, a czy możemy go zobaczyć od środka? - spytała Ania.

- Niestety nie. Ten dom jest teraz zamknięty. Należy do mojego brata, który wyjechał do innego kraju. Ale może kiedyś wróci i otworzy go dla nas - powiedziała babcia.

Tomek i Ania byli trochę smutni, że nie mogli wejść do domu babci, ale nie chcieli jej martwić. Postanowili zmienić temat.

- Babcia, a co to za góra tam w oddali? - spytał Tomek i wskazał na wysoki szczyt, który górował nad wsią.

- To jest góra Aj-Petri. Jest to jedna z najpiękniejszych i najwyższych gór na Krymie. Ma 1234 metry wysokości i jest częścią pasma górskiego zwanej Górami Krymskimi - odpowiedziała babcia.

- Babcia, a czy byłaś kiedyś na tej górze? - spytała Ania.

- Tak, byłam. To było dawno temu, kiedy byłam młoda i pełna energii. Wspięłam się na tę górę z moim mężem, waszym dziadkiem. To była nasza wielka przygoda - opowiedziała babcia.

Tomek i Ania byli pod wrażeniem historii babci. Zaczęli marzyć o tym, żeby też kiedyś wspiąć się na górę Aj-Petri.

- Babcia, a czy my też możemy się tam wspiąć? - spytał Tomek.

- Może nie teraz, ale kiedyś na pewno. To nie jest łatwa wspinaczka, trzeba być dobrze przygotowanym i ostrożnym. Ale jeśli będziecie chcieli, to ja was tam zabiorę - obiecała babcia.

- Babcia, to jest super! Chcemy tam iść z tobą! - zawołała Ania.

- No to umówione. Kiedyś pójdziemy razem na górę Aj-Petri - potwierdziła babcia.

Tomek i Ania byli bardzo szczęśliwi. Czuli, że te wakacje będą niezapomniane. Mieli przed sobą wiele dni pełnych zabawy, odkrywania i poznawania. A przede wszystkim mieli przy sobie swoją babcię, która była dla nich najlepszą przyjaciółką.