Wartki Ściek Co Płynie Se Radośnie i Komfortowo

Wartki strumień ścieku wciąż zalewa umysł mój,wypełnia oczy,kituje uszy i nic a nic już innego do mnie trafić nie może no chyba,że żrący środek zarazki usuwający.Gówno zamiast mózgu pływa sobie w mej pustej główce,co rusz sie przemieszcza w zmiksowanej breji a jak kto wyciągnąć go stamtąd próbuje to targam sie na łapy jego co uwalić chce przy dupie samej wręcz tak więc chwała i cześć gówienku a śmierć gówienka wrogom,gówienku pokłon oddajmy,w gówienku intelekt nasz bezpowrotnie utopmy,gówienkiem sztuką nazwijmy a sztuke kiczem i przeżytkiem zamierzchłym.

Wszystko tak proste być mogło,komplikować sobie ludzkość życia nie musiała,sztuki wielkiej i wartości nadrzędnych tworzyć i czasu marnować na to bo wystarczyło przecież moi mili do poziomu gówna sie już dawno stoczyć,wszystko wówczas prostsze by sie stało,skomplikowane mniej i kłopotliwe,przyjemniejsze i łatwe takie.Tak,tak to coś tam przed lustrem to niestety ja,tak to samo,samo w sobie gówienko,w osobie własnej i tutaj,tutaj tu oblicze przedemną oko w oko staje i już sie mam z rozpaczy rozpłakać, aż tu nagle mroki przed oczyma stają i obraz mój prawdziwy najprawdziwszy spowija niespodziany jakiś cień i chwila trzeźwości maleńka znów ulutną sie staje i wraca brak poczucia istoty mego ja.Komfortowo sie i dobrze dzisiaj czuje gdy kolejny raz kibel z główki mej sobie robie,dupcia co sra do niej też taka zła nie jest,polukrowana jak najbardziej,wyperfumowana i retuszowana,fejkiem w fotoszopie zrobiona co z tego,że tandetnie bo i to najzupełniej w zupełności starcza na takie ludzkie bydło,bydło co dawno człowieczeństwa sie wyzbyło i tanią imitacje jego na siebie nawdziało .