" Wędrowiec"

Wiatr rzucony na piaski pustyni ,

kłębi się, wirując w pustej przestrzeni.

Cisza rozlega się na zawszę,

przerywana wiatrem wplatającym się tu i ówdzie.

Wędrowiec żyje dniem i nocą, łapie chwilową pauzę, co daje nadzieję...

to zguba i pragnienie życia, przemijania.

Walczy ze Sobą,

sił nabiera,

jego przystań już bliska,

sił mu przybywa,

choć codzienność jest ciężarem dla serca.

Nie podda się,

gdy słyszy piasku szept.

Kto jego przyjacielem jest?

Kto wskaże mu cel?

Lecz piasek pamięta słowa rzucone w głąb pustyni, a cel choć szukany, w głębi duszy zatonął...

" Wędrowiec"
Autor: Czytamy
Czytano 66 razy
Data dodania: 10.11.2025

Średnia ocena: 3.7  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • najmniejsza 2 miesiące temu
    Intrygująco....
  • Czytamy 2 miesiące temu
    Dziękuję ☺️
  • najmniejsza 2 miesiące temu
    https://youtu.be/4XFIwiW6btc?si=c-1FxrfxlHQJV9OF
  • piliery 2 tygodnie temu
    Matko i córko, co to za dyrdymały? Na dodatek podparte komentarzami, osoby, która nie rozumie co czyta. :( "Cisza rozlega się na zawszę, przerywana wiatrem wplatającym się tu i ówdzie." ; "Wędrowiec żyje dniem i nocą, łapie chwilową pauzę, co daje nadzieję... to zguba i pragnienie życia, przemijania." i jeszcze ta pointa: "Lecz piasek pamięta słowa rzucone w głąb pustyni, a cel choć szukany, w głębi duszy zatonął..." Bzdura goni bzdurę.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania