Wena

Niech przychodzi i siada obok.

Niech przychodzi i niech kusi.

Niech zawsze mnie zachęci,

ale nigdy mnie nie zmusi.

Niech świeci bladym światłem

i prosi o rozpalenie,

a później mnie prowadzi

jasnym, ciepłym płomieniem.

Melodyjnym głosem niech szepcze

do ucha zawsze i wszędzie.

Niech inspiracji złotą kroplą

na co dzień dla mnie będzie.

Niech zabiera mnie w daleką podróż,

odwagi mi dodając.

Niech nauczy mnie, że dorosnę

tylko sama świat poznając.

Niech zawsze mi przypomina,

by stawać za pasją murem,

bo wyobraźnia jest mym atramentem,

a serce moim piórem!