Wenecka baśń II

cykl wierszy pt. "Ewa w Wenecji"

 

Zygmunt Jan Prusiński

 

WENECKA BAŚŃ II

 

Odrywam cię od rzeczywistości

by zbliżyć się do twego ciała

kiedy w nagich taktach

wzbogacałem te chwile w miłości.

 

Byłaś nocną różą -

mogłem w tobie płynąć żaglami -

pieściłem czułe fragmenty

w zatoce ud.

 

To był szczyt otwarcia przestrzeni

zamoczyłem usta w twym łonie

a mój narząd jakby wszedł

do ogrodu - zaspokoić różę...

 

Wiersz z książki "Zbudzisz we mnie rozkwit dźwięków"

Średnia ocena: 0.0  Głosów: 0

Zaloguj się, aby ocenić

    Napisz komentarz

    Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania