Wewnętrzna Walka

W duszy, jak na scenie, toczy się bój,

Gdzie Ciemność z Jasnością tańczą swój bal.

Buntowniczka Ciemna, niczym noc ponura,

Gniewem rozpalona, żar z ogniska.

Samotność ją dusi, jak bluszcz ścianę oplata,

Wspomnienia bolesne, rany na ciele i duszy. Wielowymiarowa Artystka, niczym tęcza kolorowa,

Emocje falują w rytmie serca.

Myśli niczym gwiazdy, błyszczą w ciemności,

Wyobraźnia porównywalna z ptakiem, wzbija się ku wolności.

Sny maluje pędzlem na płótnie duszy,

Radość przypominająca motyla, tańczy.

W sercu, niczym w morzu, toczy się walka,

Gdzie fale gniewu uderzają o brzeg miłości.

Ból odzwierciedla burzę co szaleje w duszy,

Nadzieja symbolizuje latarnię morską, świeci w oddali.

Która siła zwycięży? Ciemność czy światło?

Odpowiedź tkwi w sile woli i odwadze.

Niech ta wewnętrzna walka stanie się drogą do poznania siebie,

Do odkrycia prawdziwej siły, która tkwi w duszy.

Oby stała się źródłem mądrości i odwagi,

Które pozwolą pokonać wszelkie przeciwności.

Mam nadzieję, że stanie się pieśnią triumfu,

Nad ciemnością i zwątpieniem.