Wewnętrzny ogród
Gdy docierają do ciebie
Zbyt okrutne fakty
Czujesz że więdną gdzieś w tobie
Wciąż kolejne kwiaty
Umiera osobowość barwna
Pustoszeją ogrody
Coraz wewnętrznego mniej piękna
Choć nie mają zgody
Obumierają nawet te nowe
I nieistotne nawet
Rośliny duże czy też małe
Wszystkie bez wad zalet
Stają się nagle - obojętne
Zupełnie już nie dbasz
Od lat wszystkie z nich niepodlane
Jak miały wytrzymać
Wiecznie
Komentarze (2)
Bardzo ciekawy wiersz. 5
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania