Wiariuj!

"W głowie jego ścierają się jakieś nieociosane bryły odczuwań i głazy niedopasowane myśli, a otarty z nich proszek sypie mu się w danej chwili przez usta. Niepowiązane pozornie, paradoksalne, przeczące sobie nawzajem, niemniej najprawdziwsze odłamki jego istotnych odczuć."

Adam Ciompa - Duże litery

choć, co niełatwo przyznać,

wątpię w powodzenie ekeperymentu,

z uporem maniaka pozostaję niezmienny.

cybernetyzują mnie na siłę. staram się nie dać.

kwiaty podlewane wrzątkiem zachowują

swój kształt. mały Unabomber rygluje drzwi

chatki zbudowanej w samym sercu.

zimnego lasu.

inny zaś ja - to prymitywny sałdat (kiedy ogłoszę

rozejm, uznam, że wewnętrzna wojna o nic

jest, delikatnie mówiąc, bez sensu?)

rabujący co się da. pałacyk obraca się w ruinę.

trzeba wyzbyć się przemyśleń, refleksji,

refleksjadeł-widziadeł. równać w dół.

gdy zabraknie książek będziemy palić

szczapami z porąbanych drzwi, ram okiennych

(meble - już dawno wskoczyły w gorące fale).

kiedy i te się skończą - zdrewniejemy na amen.

rozrąbiesz mnie na parędziesiąt, ostrych jak kosy,

polan. zaskwierczy wytapiany, żywiczy tłuszcz.

później sama wejdziesz. powoli, ale bez zbędnej

kiczowatej majestatyczności. całopalna ty.

uśmiecham się patrząc ci w oczy.

w ogniu całkiem zdziczejemy?

w to trzeba wierzyć. nie porzucać tej myśli.

warować przy niej.