Wiatr

Szepcze po polach, gładzi korony,

W tańcu z liśćmi gra dźwięki natchnione.

Niewidzialny, lecz zawsze obecny,

Wolny jak myśl – dziki, niebezpieczny.

Czasem jak szept, czasem jak krzyk,

Niesie historię, co znika w mig.

Porywa marzenia, burzy ciszę,

A jednak bez niego świat mniej słyszy