Wiatr
Niosę na sobie stłumiony krzyk
tysiąca chwil, setek łez
przelanych przez wysuszone serca.
Zgrabnie tańczę między domami dusz,
mimowolnie ruszanych przez
potrzeby oraz zachcianki.
Ten, kto się na mnie obejrzy,
otrzyma tylko
czerstwe wspomnienie.
Komentarze (2)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania