Wiatr wędruje po polach złotych

Wiatr wędruje po polach złotych,

Szeptem liści wciąż opowiada.

Gdzieś w dal, za horyzontem czerwonym,

Marzenia się ukrywają.

Woda w rzece śpiewa swoje pieśni,

Góry w chmurach snują swe opowieści.

A ja, jak ptak, w myślach się unoszę,

W krainę, gdzie czas nie ma granic.

Tam, gdzie słońce maluje obłoki,

A gwiazdy tańczą nocą na niebie.

Tam, gdzie serca biją w rytm natury,

Tam właśnie znajdziesz mnie, wierszem splecionego.