***[widziała jak podnosi się z kolan...]

widziała jak podnosi się z kolan

polana i skwer w samym środku miasta

taki wstyd

a jutro znowu to powtórzą

każde po swojemu

zegnie i wyprostuje krzyż

doniesie do kolejnego dnia

światło które zdawałoby się przygasa

a przecież

jątrzy się ten żar jak niedogojona rana

choć chciałaby spać

poduszka trzyma głowę między skrzydłami ptaka

który nie zdołał się wzbić na tyle by uciec

więc drży

bo zna ten błysk

ostrza co ucina myśl żegnaną łopotem

ostatnie podrygi są drwiną

wymierzoną w gapiów

którzy szybko odchodzą

przezegnując strach

tną powietrze tępym wzrokiem

obłęd to inna forma rzeczywistości

przysposobiona gdy już nic i nikt nie wraca

pusty skwer

martwa fontanna

polana wyssana z mgieł

sucha tak że wystarczy byle zapałka

może gdyby był Bóg

albo inny człowiek

byle tylko pozwolił się bać

i latać

słyszała jak podnosi się szum

i to jak ręka opada

bezradnie zatykała uszy

ale pogłos pozostał

Komentarze (13)

Tjeri dwa lata temu

Iga, wybacz, ale podnoszenie z kolan źle mi się kojarzy. Na tyle źle, że muszę poczekać aż wiersz mi się odkojarzy, dopiero dalej poczytam ;).

IgaIga dwa lata temu

Tjeri - chodzi o prace ogródkowe. Tylko i wyłącznie ?

Tjeri dwa lata temu

IgaIga
Ja przeca nie mówię o intencjach, tylko głupich skojarzeniach... :)

IgaIga dwa lata temu

Tjeri - no przecież wiem. Żartuję sobie.

MartynaM dwa lata temu

Sposób, w jaki potrafisz oderwać się od ziemi i nazywać stany, które akurat przeżywasz, jest fantastyczny.
Niewiele osób tak potrafi. Tym bardziej trzeba docenić. 6

IgaIga dwa lata temu

Dziękuję, MartynoM.

Trzy Cztery dwa lata temu

Zapałka/ tarka i draska".
Tarka, czy potarka?
Draska to inaczej potarka. Czy o to chodziło?

Dużo ciekawego w wierszu. Poduszka, która trzyma głowę między skrzydłami ptaka - fajne to.
Przez chwilę odebrałam obrazek jako uosobienie poduszki.

IgaIga dwa lata temu

Trzy Cztery - mój błąd. Wywalam ten wers. Dzięki za czujność :)

Tjeri dwa lata temu

To wracam.
Poza tytułem, który nastraja mnie negatywnie, widzę tu coś, czego dawno u Ciebie nie było – nadmiar.
Za dużo słów. Pewnie gdzieniegdzie wystarczyłaby zmiana wersyfikacji, ale są miejsca, gdzie słowa wytrącają się i zostają między zębami :D.
Tu np. aż źle się czyta:
"poduszka trzyma głowę między skrzydłami ptaka
który nie zdołał się wzbić na tyle by uciec
więc drży".
Oczywiście zdaję sobie sprawę, że to może być tylko w mojej głowie i w moim sposobie czytania. Ale szczerze się dzielę. :)

Tjeri dwa lata temu

*Właściwie powinnam napisać pierwsze zdanie "po braku tytułu..." :)))

IgaIga dwa lata temu

Tjeri - o! Jeszcze mi się jedno słowo znalazło. Powinno być "więc tylko drży" ?

Nie wiem. Może i za dużo, ale tak właśnie czułam. I nadal czuję, że wyrzuciłam z siebie dokładnie to co chciałam. I jest mi (sic!) lżej. Serio. Po kilku miesiącach duszenia się we własnym chaosie wreszcie otwarłam okna i drzwi. Więtrzę. I tak mi z tym dobrze... ?

Tjeri dwa lata temu

IgaIga
I git. Jak masz pewność, że wszystko jest na miejscu, to na pewno tak właśnie jest.

Dekaos Dondi dwa lata temu

Igalga↔Pomimo, że tekst nawiązuje także do zdarzeń zewnętrznych, to jakby rozedrganym w poszukiwaniu, wnętrzem umysłu, napisany, w drgającej poświacie poezji↔Pozdrawiam?:)
Przeżegnując:)

Tjeri dwa lata temu
Iga, wybacz, ale podnoszenie z kolan źle mi się kojarzy. Na tyle źle, że muszę poczekać aż wiersz mi się odkojarzy, dopiero dalej poczytam ;).
IgaIga dwa lata temu
Tjeri - chodzi o prace ogródkowe. Tylko i wyłącznie ?
Tjeri dwa lata temu
IgaIga
Ja przeca nie mówię o intencjach, tylko głupich skojarzeniach... :)
IgaIga dwa lata temu
Tjeri - no przecież wiem. Żartuję sobie.
MartynaM dwa lata temu
Sposób, w jaki potrafisz oderwać się od ziemi i nazywać stany, które akurat przeżywasz, jest fantastyczny.
Niewiele osób tak potrafi. Tym bardziej trzeba docenić. 6
IgaIga dwa lata temu
Dziękuję, MartynoM.
Trzy Cztery dwa lata temu
Zapałka/ tarka i draska".
Tarka, czy potarka?
Draska to inaczej potarka. Czy o to chodziło?

Dużo ciekawego w wierszu. Poduszka, która trzyma głowę między skrzydłami ptaka - fajne to.
Przez chwilę odebrałam obrazek jako uosobienie poduszki.
IgaIga dwa lata temu
Trzy Cztery - mój błąd. Wywalam ten wers. Dzięki za czujność :)
Tjeri dwa lata temu
To wracam.
Poza tytułem, który nastraja mnie negatywnie, widzę tu coś, czego dawno u Ciebie nie było – nadmiar.
Za dużo słów. Pewnie gdzieniegdzie wystarczyłaby zmiana wersyfikacji, ale są miejsca, gdzie słowa wytrącają się i zostają między zębami :D.
Tu np. aż źle się czyta:
"poduszka trzyma głowę między skrzydłami ptaka
który nie zdołał się wzbić na tyle by uciec
więc drży".
Oczywiście zdaję sobie sprawę, że to może być tylko w mojej głowie i w moim sposobie czytania. Ale szczerze się dzielę. :)
Tjeri dwa lata temu
*Właściwie powinnam napisać pierwsze zdanie "po braku tytułu..." :)))
IgaIga dwa lata temu
Tjeri - o! Jeszcze mi się jedno słowo znalazło. Powinno być "więc tylko drży" ?

Nie wiem. Może i za dużo, ale tak właśnie czułam. I nadal czuję, że wyrzuciłam z siebie dokładnie to co chciałam. I jest mi (sic!) lżej. Serio. Po kilku miesiącach duszenia się we własnym chaosie wreszcie otwarłam okna i drzwi. Więtrzę. I tak mi z tym dobrze... ?
Tjeri dwa lata temu
IgaIga
I git. Jak masz pewność, że wszystko jest na miejscu, to na pewno tak właśnie jest.
Dekaos Dondi dwa lata temu
Igalga↔Pomimo, że tekst nawiązuje także do zdarzeń zewnętrznych, to jakby rozedrganym w poszukiwaniu, wnętrzem umysłu, napisany, w drgającej poświacie poezji↔Pozdrawiam?:)
Przeżegnując:)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania