Wieczorna cisza

Wieczorna cisza

Nadchodzi wieczór mrok już zapada

Wiatr ciepły baśnie mi opowiada

Jem rozczarowań cierpkie owoce

Pod moich marzeń skulony kocem

Gwiezdna kareta okrąża ziemię

W swym nocnym locie bez końca

Śpi na fotelu stare marzenie

W ostatnim czerwonym promieniu słońca

Zasnął w kąciku chochlik malutki

Swą całodzienną zmęczony psotą

Księżyc promieniem odgania smutki

Malując pokój piękną pozłotą

Wspomnienie jakieś wspomnienie goni

Myśl miła nocną odpędza zmorę

Zaciskam gwiazdy mocno w swej dłoni

A w skroniach tętni cisza wieczoru

D.G.