Wiekosystem - dyptyk

Dziuplodok

Tuczenie pamięci bywa cenniejsze od zawartości skarbonek

i małej wskazówki, pięć minut przed zmianą czasu

na brakującą odpowiedź. Lubię tę swoją szpargalizację,

pokutę wstępną, po rekolekcjach motyli, plażowanych babkach,

nieprzyklepanych ziemią. Rozchajcowane, porozbiegały się

na zezowatych nogach, kiedy szczęście rzucali na sklepy.

Upłynniły przyjaźnie ze starego portfela, wysupłane na straty bezpowrotne,

spędzanie z siebie mrzonek. Przybywa paralaksy nieaktywnych judaszy,

po wyjętych spod pobłażania.

Duchówka

Moje, niedojrzałe dochodziły w buzującym stogu świeżego siana,

nie osiągając w tydzień, niedoścignionej słodyczy

przebarwionych na brązowo spadów, dosuszonych w kuchni

węglowej z szarwarku matki. Zdawałoby się byle jakie gruszki,

owoce bezwarunkowego dzieciństwa - raju na później.

Podkradane przed wigilią, zjadane aż po pestki i ogonek.

Bez późniejszej niewiary w filmy, piosenki, literaturę,

modlitwy i paciorki w liturgii Jablonex Fashion.

Wysoko przetworzone życie.