Wierchuszka

Komentarze (7)

• 
  Pasja ponad rok temu

  Tytuł nawiązuje do władzy takiej, gdzie nie wszyscy są jednakowi. Sama nawa jest przyjęta jako negatywne działanie na rzecz jednej organizacji, jednej władzy. Hierarchia istnieje wszędzie i tak jak podajesz nawet w naturze. Są lepsi i gorsi, słabsi i silniejsi itd. Jednak taka klasyfikacja wcale nie daje być w szeregach wierchuszki. Bo niekoniecznie tam są ludzie elokwentni. Liczy sie spryt i cwaniactwo.
  /Wszystko się przedrze/... jak się ma władzę, to nawet żubr się nie ostanie cały. Bo mucha się prześliźnie pomiędzy. Wplątałaś historię byka Plejbera i krowy Planty - pary inwalidów dzięki którym nastąpiło cudowne rozmnożenie się żubrów i to, dzięki nim w Polsce mamy ok. 10 tyś.
  Z tego wynika, że żadne wojny nie wybiją do końca gatunku. Po wojnie pozostaną inwalidzi, ale zdolni do prokreacji i do życia.
  Taki misz-masz i dość już.
  
  Pozdrawiam
• 
  Agrafka ponad rok temu

  Ty tak pięknie komentujesz, że zwyczajnie aż się boję, że zabieram czas, który na to nie zasługuje.
  Tak. Dopowiem tylko, że żubry "służyły" przecież zabawie sprawującym władzę, a więc wcześniej zaspakajały ambicje księcia pszczyńskiego, a po I Wojnie Światowej i Powstaniach Śląskich niestety nie istniała jeszcze na tyle świadomość ekologiczna, aby i ówczesna polska władza, z której jesteśmy dzisiaj dumni, również nie mogła sobie skorzystać ze swojego zdobycznego prawa. Skutkiem czego przetrwały te trzy, zachowane nie w pełnej okazałości. Zabawę w strzelanie do żubrów się kultywuje, są takie możliwości, bo stadko jest w miarę liczne, a w lesie pszczyńskim zdaje się nie ma wilków (chociaż u mnie w okolicy już się pojawiły, po iluś dziesiątkach lat, gdy ich tutaj nie było).
  A tak naprawdę zainspirował mnie drugoligowy mecz, gdzie "nasi" bili się jak lwy aż do ostatniego ułamka sekundy i obronili ten setny, nie udało się przeciwnikowi, który żyje z dotacji miasta, sponsoringu, w którym zawodnicy są na kontraktach, a nasi normalnie, starsi panowie po pracy ;) To wszystko w czasie, gdy miasto wybudowało stadion za olbrzymie pieniądze dla piłkarzy.
  Zawsze ktoś rozdziela, ktoś się bawi, ale nie po równo. Ale pomimo to są ludzie z pasją :-)
  A poza tym, wiesz, co się dzieje.
  
  Mam nadzieję, że ten wierszyk nie jest aż taki jednak ponury, mi się kojarzy z dobrze spędzonym czasem, pozdrawiam serdecznie :-)
• 
  Trzy Cztery ponad rok temu

  Jak żubr łbem zakręci, ślepiami łypnie,
  a w muchę co kąsa, raz pędzlem chlaśnie...
  Giez włochaty i bez pamięci zadrze
  w kark z nim w pot pod kudły...
  
  - bardzo to fajne!
• 
  Agrafka ponad rok temu

  Dziękuję :-)
  Cieszę się, jeśli kogoś choć troszkę rozbawi :-)
  
  Troszkę zmodyfikowałam wiersz., pozdrawiam serdecznie.
• 
  Dekaos Dondi ponad rok temu

  Agrafka↔Taki "inny" ten wiersz. Plecionka jakby. Wszystko się ze wszystkim w jakiś sposób wiąże, chociaż równość, jest bardziej↔stagnacją, niż napędem. Twój mix, w jakiś sposób o tym rzecze. Jednakowoż, raczej łatwiej poplątać, niż rozplątać, mocno zaciśnięte supły:)↔Pozdrawiam?:)
• 
  Agrafka ponad rok temu

  Pewnie masz rację, ale Pasji wszystko się udało rozmontować :-) więc chyba pozostanę przy tym, że jednak zostawię więrsz o żubrach przez pryzmat drugoligowego meczu w koszykówce.
  Pozdrawiam serdecznie :-)
• 
  Dekaos Dondi ponad rok temu

  Agrafko→Tak to już jest, że każdy niejednoznaczny wiersz, na początku wielu dróg stoi, w sensie zrozumienia, potencjalnych śladów:)↔Pozdrawiam?:)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania