Wiersz

Ona w białej sukni , przemoknięta deszczem spaceruje przez trawy nasiąknięte wilgocią ,czuje jak woda przenika przez jej bose stopy , czuje zimno i delikatne muskanie trawy , które odczuwa po całym ciele .

Milosc to bol , milosc to cos pieknego

Miłość to strach ,

Miłość to niepokój

Miłość to lek przed nowym ,

Ja ta nowa, która poznaje jak kochać i być kochana ,

Chce czuć miłość wzajemną, prawdziwa i wypływająca prosto z serca,

Ja ta delikatna niczym niemowlę , delikatna jak płatki śniegu

Czekając na miłość na kogoś kto przyjdzie i otoczy miłością

Uczuciem tak wielkim , które nie zdolam pojąć rozumem , ale serce będzie wiedziało ze to wielka miłość , która potrafi rozpali do czerwoności .

Miłość potrafi wszystko, miłość gdy spotka na swojej drodze złość nie podda się jemu otuli i powie odejdź bo tu nie ma miejsca na gniew!