Wiersz, ale niekoniecznie

Przeszła obok mnie

Uśmiechnęła się

Ale zapomniała

 

Dla niej jestem tylko człowiekiem

Kolejną uczennicą

Nic nie znaczącą nastolatką

Która chodzi do sklepów

Myśli o najnowszych ubraniach

Kupuje biżuterię

I chce się podobać chłopakom

Nie znająca miłości

Romantycznego uniesienia

Zazdrości oraz zemsty

Smutku i miłosnej rozpaczy

Ale by się zdziwiła

Jakby jej powiedzieli

Ile tak naprawdę przeżyłam

Przez nią poznałam wszystko

Każde uczucie im nieznane

 

Nastolatkom

 

A za taką mnie uważa

Średnia ocena: 4.8  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (6)

  • Pan Buczybór 04.04.2020
    hmmmmm, muszę przyznać, że tytuł nawet pasuje - ja bym tego wierszem nie nazwał.
    Dalej... co z tego wynika? Podmiot liryczny postrzegany jako typowa nastolatka™, ale tłumaczy się, że wcale tak nie jest i w sumie nie wiem...
    Nijakie to strasznie tak btw
  • Beatka 04.04.2020
    Dzięki, wiem, że to nie wiersz. A tak w ogóle - chodzi o nastolatkę, która bardzo dużo przeszła i chciałaby, żeby obiekt jej westchnień o tym wiedział, a nie szufladkował ją
  • Dekaos Dondi 05.04.2020
    Beatko→Może tekst faktycznie za bardzo wierszowy nie jest, ale napisany tak... prawdziwie.
    I gładko się czyta. A spróbuj napisać jakiś wiersz bardziej niejednoznacznie:)
    Pozdrawiam:)→5
  • Beatka 05.04.2020
    Spróbuję. Dla chcącego nic trudnego :)
  • DEMONul1234 05.04.2020
    Przyjemnie się czyta ^,^ Dam 5
  • Beatka 05.04.2020
    Dziękuję :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania