Blask

Wszystko upadnie mimo barw,

jeżeli człowiek straci blask...

Blask: czynu, słowa, dobrych dni,

których brakuje trochę mi.

Czasami słońce, nieraz deszcz —

deszcz szczerych ludzkich łez,

które spadają niczym śnieg

na zimną ziemię — Ty to wiesz...

Że tak nie musi przecież być,

iż są burze, później chłód,

gdyż pozostaje w sercu lód.

Krew nie dopływa, chociaż chce...

To przez te bariery zmienia się,

zmienia się wszystko od A do Z,

aż następuje jeden wielki kres:

ciało upada i gaśnie wręcz...

By tak nie było, trzeba więc

powiedzieć „kocham” — to nie żart.

Uczmy się kochać, póki czas...

Nam nie powiedziano jeszcze — „to pas”.

Bo wtedy zabraknie nas,

zatrze się kiedyś w ziemi ślad,

a ten świat — być może, albo nie —

zmieni się w burzę uczuć.

Autorka: Ania Queen Black