Wiersz utracony

Chciałbym móc wiedzieć, co siedzi w Twej głowie.

Wszelkie plany, wspomnienia, historie, teorie...

Mógłbym ich słuchać

Przez wszystkie tygodnie

Czuć komfort z wibracji

Ciepłej barwy Twego głosu

Chciałbym móc wiedzieć, co skrywasz we swym sercu.

Wszelkie smutki, traumy, niepewności, strachy...

Mógłbym podzielić je z Tobą

Otulić miękkim szalem

Odczuć spokój ze słyszenie

Prawdziwego bicia Twego serca

Chciałbym móc wiedzieć, co siedzi w Twej duszy.

Wszelkie marzenia, ambicje, usposobienia, gusty...

Mógłbym z radością spełniać

Wszelkie Twe życzenia

Czuć miłość widząc jak

Podnoszą się kąciki ust

Staram się uciec, odrzucić co czuję

Pójść dalej przed siebie, lecz tylko wariuję

Serce mi ciąży

Od tamtego zdarzenia

Serce się sączy

Czarna ropa niespełnienia

Możemy rządzić światem!

Byłem zbyt pochopny.

Jak miałbym gonić marzenia, gdy

Życzysz mi zostawić je w tyle?