wiersze rozwiane

pakuję wiersze, wszystkie obietnice w siatki, zrywki po jabłkach...

nie skłamię, nie wyprę się, każdy z nich złożyłam tobie i każdy jest o miłości.

rozlicz mnie z nich, słowo po słowie, proszę.

proszę, domagaj się tego co pomiędzy wersami.

zanim schowam się w za dużej bluzie, nim na półpiętrze zawiążę sznurowadła i udam, że nie słysze jak krzyczysz

"załóż kaptur bo wieje".

w dłoniach mam siatki, zrywki po jabłkach, w nich wiersze, obietnice

(wszystkie o miłości, wszystkie złożone tobie).

porywisty wiatr co jakiś czas przypomina mi po co tu jestem, próbuje je wyszarpać, ponagla.

trzymam się ich kurczowo,

jeszcze przez chwilę.

Komentarze (8)

o nim pseud 9 miesięcy temu

Bardzo ładnie, z czystym sumieniem daję 5* :)

Roma 9 miesięcy temu

ciut podejrzane xD
dzięki za wizytę :)

Dekaos Dondi 9 miesięcy temu

Roma↔Po przeczytaniu wyobraziłem sobie, że jest silny wiatr, trzymasz siatkę, która trzepoczę w podmuchach, próbujesz pakować wiersze, ale one fruwają. Jedne łapiesz i wkładasz, drugie odlatują,
a ty nie wiesz, czy włożyłaś, te najbardziej bliskie Tobie:)↔Pozdrawiam:)

Roma 9 miesięcy temu

hej Dekaos, miło Cię czytać :) cieszę się, że mój tekst pobudził Twoją wyobraźnię.

ireneo 9 miesięcy temu

Nie jest to ani głupie ani brzydkie, a przeciwnie - da się pobudzić wyobraźnie, Interesująca prozatorska narracja Tam powinnaś ulokować te refleksje. W opowiadaniach też przysałyby się ciekawie spisane emocje. Co prawda jest to opowiastka o wierszach, ale tylko o wierszach. a nie wierszem o wsponnianej czyjejś prozie życia

Roma 9 miesięcy temu

Ireneo, dziękuję za ciekawy komentarz. Masz rację, zmienię kategorię.

ireneo 9 miesięcy temu

Roma,
gdyby nawet, to wiersze pisz bo dobre

Roma 9 miesięcy temu

ireneo, będę. Dzięki, za to co napisłeś :)

wiersze rozwiane

Komentarze (8)

Napisz komentarz