Wierszem mówię i wierszem piszę
Wierszem mówię i wierszem piszę.
Dlaczegóż tak?
Bo poetą ludzie nazywają mnie.
Wierszem mówię i wierszem piszę.
Rodziców drażnię tym.
Mama powiada mi: „Synu mów normalnie”.
Mówię: „Nie potrafię”.
Wierszem mówię i wierszem piszę,
bom ja poetą jest.
Sprawą ciężką normalnie mówić jest.
Może pójście spać dopomoże mi
wierszem nie mówić i wierszem nie pisać.
Komentarze (2)
Ot, bez szału.
Myślę, że powinieneś wrócić go swojego "gore", tylko znajdować dla wydarzeń bardziej racjonalne wyjaśnienie. Ewentualnie, jakieś.
By epatowanie tym i owym, miało treść, a nie było tylko bełkotem psychola.
To jest, takie se
Pozdro.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania